INTRO:
Tita Cory was the seventh and first wowan president in the Philippines. She was the mother of Democracy as her legacy. She died last August 1, 2009,3:18 in the morning. As a pay tribute to her death, many of our fellow filipinos joined and visited her last days on earth at La Salle Greenhills and Manila Cathedral. I, myself witness her last hours. She was been recognized as wowan of courage, a woman of prayer.
THE STORY:
Let me tell you my story during the last night of tita cory that I had attended.
PLAN:
Tuesday, after my class, binalak ko na talagang pumunta sa last hours ng public viewing ni Tita Cory but then I was alone, nobody want to accompny me kahit lagi ko silang pinipilit (mga klasmates ko). Kahit ang dami k ng encouragements and motivation para sumama sa akin, wala talaga,mas marami pa silang dinahilan. Wala na akong magawa, i felt a sudden sadness, seems nalungkot ako kasi the eagerness na makapunta e hindi matutuloy. Then i lose hope na na makapunta kasi nga walang may gusto. I went home, the rain was striking hard, baha na naman sa daan,traffic,wla pang masakyan. When i got home, humiga ako, still iniicp ko pa rin yung last night ni tita cory, naiinis ako pag naiicp ko un. Edi pinagsawalang bahala ko na lng,kain tpos shower. Two hours later...
PHONE CONVERSATION:
Tumatawag ang best friend ko.
Ako: oh buddy, musta na? napatawag ka.
Buddy: san ka?
Ako: dito sa computer shop, nag upload lang ako ng mga pics sa friendster
Buddy: ah, matgal ka pa ba diyan?
Ako: mejo malapit na ako mag out, mag 2 hrs na rin e.
Buddy: Buddy, punta tyo manila cathedral, punta tyo sa last hours ni tita cory!
Ako: weh, di nga, cgurado ka?
Buddy: Oo nga, ano punta tyo?
Ako: o cge, cge, what time?
Buddy: ngyon na, mga 11:30pm
Ako: o cge, mag out na lng ako, cge bibihis lang ako
Buddy: oke oke, puntahn nlng kita mmya sa bahy nyo pag ok na ako.
Ako: ge,ge,.pauwi n me.
Edi yun nga ang usapan, dali dali naman akong umuwi at nagbihis na. Alam mo yun, yung feelings na nakakagaan ng loob na gustong gusto mong pumunta at nagkatotoo. Yung desire na makapunta is finally makakapunta ka. Salamat sa best friend ko. After 15 miniutes, dumating na nga si buddy, ready to go na, but me hindi pa ako nakakadamit,edi pinagalitan na namn ako ng best friend ko. Akala nya kasi go na agad..no choice nagmadali ako,.
DEPARTURE TIME:
11:30 lumabas na kami ng bahay, wow! grabe ang ulan, ang lakas parang wala ng bukas. Ang daan baha, malamig, mahangin. Pero it never been a reason for us para umatras, tuloy ang pakikipagsapalaran. On our way, grabe po ang traffic, almost the streets from lawton down to luneta was heavy traffic. Inabot kami ng haggang 12:30 sa daan bago nakaapak sa Manila Cathedral.
MANILA CATHEDRAL:
This is it, this is reaaly is it, guys ang daming tao, wala akong masabi, ang daming nagmamahal kay tita cory, sumusuporta at loyalist niya. Takbuhan ang mga tao, para saan? ayun ang pilahan, dun pala sila papunta, edi kami takbo rin, ang tinatakbo pala namin papunta pa palng sa hulihan ng pilahan. Aysus, akala namin malapit lang ayun pala, malapit na sa manila city hall ang pila. Wala na naman kaming mggawa, edi pumila, sabi nga ni cory "MAGKAISA" sa pila. 1:00 am na kami nag start pumila. Umuulan, baha ang daan kung saan ka pumipila, malamig.
SCENES SA PILAHAN:
Almost mag 1 hr na kami nakapila ni buddy, almost 1/4 na rin ang nalalakbay namin.Akala mo ang lapit, naku 1/4 pa palng pala. Buti may mga nagbibigay ng free water, pampalubag loob man lang sa mga naiinis ng pumipila. Bata,binata,ngbibinata matanda andun lahat sila sumisingit sa pagitan ng mga pumipila. Kala niyo makakasingit kayo ha, ayan pahiya ka. Singitan ba naman yung mga taong nasa likod namin. Cancel ang inabot nila sa ale, sabi ng ale: "EXCUSE ME, PILA NAMIN JAN, KUNG GUSTO NYO MAKIPILA, MAGMOTOR KAYO HANGGANG MAABOT NYO ANG DULO NG WALANG HANGGANG PILA", talbog ang mga japorms n sumisingit. Kami tawa lng..hahahha! buti nga sa inyo. Tapos bigla naming nging close yung mga nasa likod namin, mag picture picture pa. Merong naiihi na, natatae, rinarayuma, sakit sa likod,sakit sa legs, ang dami nilang hinaing knowing na 2 KL pa ang lalakbayin namin. Ito naman kasing ulan, ayaw makisama, sinabayn pa kamo ng hangin. Edi hiyawan na naman ang mga tao, sigawan habng tumtawa. Isa pa, sa may harapan namin, may bading, daldal ng daldal, nakakaimbyerna kasi daming reklamo na sira na daw beauty nya. Bahala siya, papatawa lng naman na kahit putikan na ang kanyang imported shoes. Ito ang mga EKSENA sa pila, masaya na nakakapagod..,
At 3am, almost 1/3 na, sa wakas makakatungtong na rin kami sa simbahan. Ang eksena? may nagsabi na HINDI NA KAYO AABOT, at 4am magsasarado na ang public viewing. Aba, sigawan ang mga tao na kamo hindi makakapayag. Nagmakaawa pa sila, considerate ang mga sacrifices na pinila namin. Nagtiis kami ng 4hrs para pumila habang bumubuhos ang ulan tapos pagsasaraduhan nyo lang kami? hindi kami makakapayag. Ang iba naglipana, umuwi na, di na kinaya,. Pero kami we did'nt lose hope na makita c tita cory. Tuloy ang pila pa rin. Ito may balita na nasagap na darating daw si pres. arroyo at 4am, alam nyo ba naman ang sabi? gloria PUMILA ka sa dulo, anu ka ESPESYAL? hahaha...twanan ang mga tao...Ito si mamang pulis, may maganda atang balita, edi naki usyoso naman kami, ANNOUNCEMENT: EXTENDED ANG PUBLIC VIEWING UPTO 6AM". oh, edi naka smile ang mga tao ulit, sabi ko naman, dapat lng, my puso naman cguro cla para ipagtabuyan kami at 4am na kahaba haba pa ng pila.. Edi back to normal ulit, FORM A TWO LINE sigaw ni mamang pulis, o two lines daw,edi xempre two lines. Itong si manok na nadaanan nmin kumakarokkok na, twanan ulit, HOY, TUMIGIL KA BAKA GUSTO MONG MAGING ANDOKS..tawa ulit. Alam nyo yun sa dala ng pagod at sakit ng katawan lahat na pinapatulan na. Kmi ni BUDDY, gutom na, operation SKYFLAKES. Labas ang skyflakes, aba 1 click naubos, inofer mo sa iba lahat nakuhanan na,edi tinginan nlng kmi ni buddy sabay tawa..hahaha! Masaya ang mga eksena sa pilahan. Sana na try nyo.
ON THE CHURCH:
4am, nakatungtong na rin sa wakas sa simbahan,. You know the feelings upon entering sa church, nakakalunkot na parang gusto mong umiyak. Very sad yung environment, na feeling mo hopeless ka sa loob, tapos nikikita mo yung mga tao sa loob na nakakunot noo, wala ng mata sa kakaiyak. Parang gusto ko rin umiyak that time. Edi tuloy lang ako sa paglalakad, malapit na ako sa kabaong ni tita cory, wala akong ibang inisip kundi kung anong itsura nya. When im about to see her kabaong, hindi ko na pinansin kung anung damit nya, kung saan gawa ang kabaong nya, basta naintact na lang ako sa mukha nya. Guys, i did'nt saw the real face of tita cory but the face of gloria romero. Wala, hindi ko talga siya namukhaan, mukaha talga ni gloria romero. I've been xpected pa naman na makikita ko siya sa totoong mukha nya kaso hindi e, iba ang mukaha nya, its not the typical face of cory. I don't know why. Ang sabi nila, its because of Make-ups, then very reb din kasi ang lips nya, tpos payat na ang mukha. Sabi ko sa sarili ko, ang ganda pala ni tita cory, mukhang hindi siya patay.
BUOD:
Masaya ako sa pagpunta ko sa Last hours ni tita cory, contented, fulfilled. It will be a great experienced to witness like those happenings. Kahit na madmi kaming pinagdaan sa pilahan, nawala yun its because the desire to see tita cory ay nakakaoverwhelmed. I appreciated the company of those people na nakilala namin sa pilahan. Ulan, baha, puyat, pagod but it WORTH. Wala akong pagsisisi,in fact that is an achievement to an ordianry person and as a student. Madami kang makukwenta sa future generation if someday someone will asked you, WHO IS CORY AQUINO? then, you can able to tell something about her. Siya ang present president nung pinanganak ako kaya i will treasure those experienced.
Salamat president CORY AQUINO, paalam!
Posts
